- towarzyszka życia
- подру́га (спу́тница) жи́зни
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
towarzyszka — życia, dozgonna towarzyszka (życia) «żona, małżonka; także: kobieta pozostająca z danym mężczyzną w długoletnim związku»: (...) to był porządny wykształcony człowiek... ceniony pedagog, wychowawca młodzieży, działacz. No i co? zostawił swoją… … Słownik frazeologiczny
towarzyszka — ż III, CMs. towarzyszkaszce; lm D. towarzyszkaszek forma ż. od towarzysz a) w zn. 1: Nieodłączna towarzyszka dzieciństwa, lat dziecinnych. ◊ podn. Dozgonna towarzyszka, towarzyszka życia «żona» b) w zn. 2: Czy już przemawialiście, towarzyszko? … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
dozgonny — Dozgonna towarzyszka (życia) zob. towarzyszka. Dozgonny towarzysz (życia) zob. towarzysz … Słownik frazeologiczny